Saturday, May 31, 2014

Промоција на второто издание од духовно-поетската збирка "РЕКИ ВАВИЛОНСКИ"
Promotion of second edition of the spiritual- poetry book "RIVES OF BABYLON"



И додека востануваше денот,
Бог на утринска молитва ме повикуваше,
за благо утро и свет ден, благословен!

While the new day was coming up,
God had called me for morning prayer,
 quiet morning and for holy day, blessed!


На 31.8. 2013 во салата на соборниот храм "Свети Климент Охридски" во Скопје се одржа промоцијата на второто издание од поетската збирка "Реки Вавилонски".
Издавањето на оваа книга се случи неочекувано. Многумина од вас знаат дека сакам да се дружам и запознавам нови пријатели. Секоја година запознам повеќе и повеќе и сакаат да имаат копија од оваа книга. Заради тоа во Јули, 2013 год.решив оваа книга да се отпечати со дополнување на неколку нови работи. Промоцијата се одржа на крајот на следниот месец, Август.
За мене беше прекрасно повторно да ги видам моите браќа и сестри, оние кои вистински ме љубат, а и јас нив. 
Слава на Бога за се!

Glory to God for this promotion of my book " Rivers of Babylon" that held in the cathedral church of "Saint Clement of Ohrid" in Skopje.
31 August, 2013
I have to say that the publishing of this book happened very quick. Many of you know that I like to be with people and to meet new friends. Each year I meet more and more friends and many of them with to have copy of my book. Long time ago I am running out of them. Therefore in July 2013 I've decided to print out this book as second edition with a few new things inside. The promotion was held the next month, in August 2013.
For me it was wonderful to see  again my brothers and sisters, those who love me and I love them too.




Вовед
     Книгата која во рака ја држите, е книга испеана од искрената душа на богољубивиот Стојанче АНДОВ, кој и самиот ќе рече: " Исполнет од Христа...Кој живее во мене." Оваа книга не содржи стихови - тиради, туку тие се искрени записи на неговите длабоко доживеани верби и поколенија кон Севишниот, кон Учителот. Писанието кое го изучува Стојанче Андов, длабоко го скрива во себе и од Него вдахновен и восхитен, го запишува своето видување на прочитаното и осознаеното.
     Сè што запишал овој млад и даровит поет, е химнично испеано, поточно од срце излеано и ако некаде погрешил треба да му простите. Зашто како што вели тој самиот: "Само кога љубиме може да бидеме дел од создавањето" а тој "Штом ја отвори устата, песнопенија создава", и се прашува: " Кој ќе ми даде крилја гулабови, па да одлетам и да се успокојам."
    Ќе му препорачам: "Трпение до крилјата гулабови", зашто треба да знае дека "Неспокојот создава..."
                                                                                                    Михаил Ренџов



Introduction
    The book that you hold in your hand, is a book sung by a sincere soul, a soul that loves God. Stojanche Andov, who himself said: "Full of Christ Who lives in me."
This book doesn't merely contain lyric verse, rather these are honest entries of his experienced beliefs and devoted faith in the Most High, his Teacher. 
Stojanche Andov hides deep inside of him the scripture he studies and is inspired by it. He writes his vision of what he has read and learned.
   All that this young and gifted poet writes is enthusiastically hymned, and, if somewhere and somehow he went wrong, you shall forgive him.
For as he says himself: "Only when we love, can we be a part of create on...", and "he opens his mouth, chants, creates", and ask himself: "Who will give me wings life a dove, so I can fly away and to find rest?"
   My advice to him: "Be patient for the dove wings because creativity is borne out of restlessness."
                                                                                                   Michael Rendzov

















Иларион
Митрополит Источно-Американски и Њу-Јоркшски
Првоерарх на Руската Задгранична Православна Црква

30 Јули.2013



Предговор

Драги пријатели! Пред вас е поетскиот зборник на младиот православен поет Стојанче Андов. Во овој зборник ќе најдете прекрасни стихови и духовни размислувања во кои авторот го открива пред нас својот богат внатрешен свет. Го познаваме Стојанче како човек со тенка душевна натура, како добар и верен христијанин, и како усрден ученик на нашата Свето-Троицка Духовна Семинарија. Се надеваме дека на драгиот читател овој труд ќе му биде интересен и поучен, а самиот Стојанче и понатаму ќе нè радува со своето духовно творештво.



Митрополит Источно-Американски и Њу-Јоркшски,
Првоерарх на Руската Задгранична Православна Црква













Реки Вавилонски

При реките Вавилонски на каменот 
седев и од искона за сите
прегрешенија низ мисли
миомирни си редев.
Зборот Твој го барам за да
ме Помјанеш со благодатта несоздадена,
од предвечност сопостоена - небитијна,
низ јазол од времиња изливана.
Од сите реки излеани,
низ сите камени ѕидови
за сите души очистени.

Не давај во амбис длабок 
гревовите да нè однесат,
ниту студот хималајски
вечно да не замрзне.
Излевај покајание за сè
додека телото си го носите,
крај реките свои Вавилонски
да плачеме...








Rivers of Babylon

By the rivers of Babylon
I was sitting on a stone
grieving for all of my iniquities
that I remembered
from times even long gone.
I am seeking for Your Word,
So that You would remember me
With Your uncreated Grace,
Pre-eternal ever-present immaterial one
Poured out through a knot of centuries.
From all running rivers,
Through all stone walls.
For all purified souls.
Don't allow our sins
To throw us in a deep abyss,
Nor allow the Himalayan coldness
Freeze us for eternity.
Pour our repentance for all
While we are still in flesh,
So that we may cry by the rivers of Babylon...
 So that we may cry, cry...








Кога фотографиите говорат...
When the pictures talk...

























"Стојанче со своите две претходни збирки и со ова трета, ги обнови темелите на нова литературна појава во Маедонската современа книжевност - Духовна поезија. 
Искрено се надевам дека по милоста и промислата Божја, ќе се појават многу млади поети кои ќе го подржат делото на Стојанче. 
Сега Стојанче слободно може да ги каже оние зборови на Константин Миладинов: 
'Јас го посеав семето а вие бидете живи да го ожнеете неговиот плод.'
Но бидејќи знаеме дека Христос е неисцрпна ризница на инспирација, искрено се надеваме дека неговото творештво некогаш нема да запре.
'Верувај ми чедо, нема поблагопријатна работа од копањето во Христовото лозје'. "







"Stojanche, with his two previous poetry collections and this third one, has helped to renew the foundations of spiritual poetry in Macedonian modern literature. I hope that by the mercy and providence of God, many young poets will be encouraged to follow in his footsteps.
For now, Stojanche can say with Constantine Miladinov: 
'I sow the seed, but you harvest the fruit.' 
And because we know that Christ is a never-ending source of inspiration, we truly hope that Stojanche's creative endeavors will never end. 
'Believe me, my child, there is no more blessed work than digging in the vinegary of Christ'. "






















Втора Промоција на "Му верувам" Second promotion of the book "I believe in Thee"


Здраво на сите!
Ова се фотографии од втората промоција на духовно-поетската збирка "Му верувам", која се одржа во 2008 год.во Скопје.

Hey everyone!
These are pictures of the second promotion of the book "I believe in Thee" which was  held in the year of 2008 in Skopje.
















Friday, May 23, 2014

Кога би знаел колку Ти ме љубиш...



Заради сето тоа што го примив како дар од Тебе, Тебе ти се предавам. Бидејќи преку Тебе се осветив во духот, со секој здив во тивкиот ветер, Тебе Те чувствувам. Природата говори за Тебе, за тоа колку сѐ премудро си создал, а сепак, најмногу сведоштва дава човекот на кој Ти дух му даде.
И јас сум еден од нив. Човек обичен, човек грешен. И знам, многупати Те нажалувам, се одрекувам од Тебе, Те предавам, Те распнувам. Човек сум обичен и грешен. Затоа од душава мачна молба ти праќам, Ти немој да го одвраќаш Лицето Свое од мене, бидејќи ми требаш. Иако многупати не сум свесен за тоа. Знам и чувствувам, ако Ти ме оставиш, во пропаст ќе тонам.
Што би бил јас без Тебе?
Цвет кој денес е полски украс, утре дувнат од ветерот исчезнат и заборавен, така што ниту местото негово нема да се познава.
Со сигурност, знам. Како и сите, и јас сум Твој. Кога и да се трудам да избегам, каде и да бегам, пак доаѓам кај Тебе и пак го повикувам Твоето Име Свето. Ти си секогаш овде за да ми помогнеш, да ме прегрнеш во Твоите Татковски Раце. И така прегрнувајќи ме, јас ја чувствувам Твојата љубов, зашто Ти си ЉУБОВ.
Колку ли пати бев отфрлен од ближните, а јас само роптав и се жалев, без при тоа да разберам дека Ти си во мене за да ме утешиш. Јас бев еден од твоите изгубени овци, а Ти иташе за да ме собереш во Твоето пастирство. Иако мислам дека се уште не сум научил да се потпрам за Твојата Десница која Ти ми ја подаваш, сепак учам сета моја надеж да ја полагам на Тебе! Тогаш, и силни реки од болки, и бури од искушенија да надојдат, јас нема да се плашам, ниту пак мојата куќа ќе се распадне.
Срцето свое сакам да го наклонам кон Тебе и да не заборавам дека сѐ доаѓа од Тебе: дождот и сонцето, радоста и тагата, искушенијата и простувањата, всушност сѐ...
Со Твојата благодат сум тоа што сум. Ме љубиш и ваков, жалостејќи Те во моите гревови. Колку ли само животните умеат да љубат. Тие не знаат да мразат, немаат душа, а сепак љубат. А колку сум далеку од нив јас, кој имам душа и пак не знам да љубам.
Постојано се потсетувам на стиховите кои Твојот Јован Евангелист ги запиша: Животот вечен е тоа, да те познаат Тебе, Единиот вистински Бог и испратениот од Тебе Исуса Христа”.
А јас? Се прашувам дали те познав во срцето свое? Ако речем ДА, ќе Те излажам зашто се уште не сум научил вистински да ги љубам браќата. Ако пак речам НЕ, пак ќе те излажам зашто сепак те познав уште од утробата на мојата мајка, во моментот кога ти ми даде дух, кога јас, растејќи во мајчината ми утроба, дојдов на овој свет.
Времето е толку кратко за да мразам, а многу долго за да љубам. Кога би знаел колку Ти ме љубиш, сѐ би оставил и би тргнал по Тебе!

  Тебе Ти го кажав она што ме тишти, сакам да почнам да ја живеам Твојата ЉУБОВ за да можам да преминам на втората скала од Духовното скалило!





If I only knew how much You love me…


For everything that I have received as a gift from You, to You I surrender, for through You I came to myself in my spirit and in the gentle breeze I felt You. Nature talks about You; how wise You have created everything. Man, to whom You have given spirit, testifies even more.
I know I make you sad many times. I disown You. I betray You, crucify You, spit on You. Do not turn away Your face from me because I need You even though I am not often aware of that. If You leave me, I shall parish. What would I be without You – like a flower in the field which today is here, and tomorrow is gone, blown by the wind and even his spot cannot be traced anymore.
We are all Yours and I am Yours. Even if I run from You, I will still come back to You and call upon Your Holly Name. Man is here today and tomorrow he is gone. You are always here to help me, and embrace me in Your arms. And so while in Your arms, I will feel Your love, for You are LOVE.
Many times I was rejected by my close-ones, but I was simply protesting and complaining and was not able to understand that You are by my side to comfort me. I still have not learned to lean on Your right hand which You are offering to me. O, if I would only start putting my entire hope in You! Even if mighty rivers come in, or storms of temptations, I will not be afraid nor will my house fall apart. I want to incline my heart towards You and remember that everything comes from You: sun and rain, joy and sorrow, temptations. Everything! I was one of the hundred sheep that was lost, and You rushed to bring me back with the ninety nine.
By Your grace I am what I am. You love me as I am, even though I caused You sorrow with my sins. The animals know how to love greatly. They do not know how to hate, do not have a soul, and yet they love. How far I am from them, who, even though I have a soul, I do not know how to love.
I am constantly reminded of the verses written by Your Evangelist John, “Now this is eternal life: that they know You, the only true God, and Jesus Christ, whom You have sent.” But I am also wondering if I have come to know you in my heart. If I say YES, I will be lying to You for I have not learned to love my brothers yet. If I say NO, I will lie to You again, for I have come to know You even from my mother’s womb when You have given me spirit and thus growing in my mother’s womb I came to this world.
My time is too short to hate, and so long to love. If I would only realize how much You love me, I would leave everything and follow You!
 I think today I asked a lot from You. What I told You today, I want to be able to start practicing even a bit, so that I can move to the second step of the Ladder!